Actualizado
Ignacio Rivera viaxa ás súas orixes: “Máis que profesionalizar Hijos de Rivera, familiarizámola”
“Dóeme como persona que haxa quen diga que traizoei ao deportivismo. Vouno axudar sempre porque é o clube do meu corazón”, afirma o presidente da corporación dona de Estrella Galicia nunha charla sobre ámbitos máis aló do empresarial co artista coruñés Jesús Suárez
“En Dominicos chamábanme cervexeiro e eu loitei, mira. Non sei que tipo de complexo tiven, porque non hai nada máis bonito que esa profesión, aínda que realmente son máis empresario que cervexeiro; “Non estou ao nivel de xente como o meu avó”. Ignacio Rivera (A Coruña, 1965), presidente executivo de Corporación Hijos de Rivera, bota a vista atrás para lembrar a súa infancia e adolescencia, entre a cidade herculina e Madrid, así como os seus proxectos persoais máis aló de Estrella Galicia. Fíxoo este luns nunha charla co artista coruñés Jesús Suárez dentro do antigo cine de París.
O empresario presentouse a un cuestionario moi afastado dos negocios e centrado na súa vida persoal, que, deixa claro, é en definitiva o que o levou ao lugar que ocupa na actualidade, como presidente dunha empresa que o ano pasado sumou 724 millóns de euros. nas vendas. Rivera sempre mantivo que o seu grupo aposta pola Coruña por un tema que vai moito máis alá do negocio –nunha entrevista a ED Galicia indicou que construír a planta en Sevilla que agora acomete en Morás custaríalle á empresa 30 millóns menos anuais. . en loxística, algo que non se considera–. Na charla deste luns repasou brevemente esa relación coa cidade. “Nacín no sanatorio Socorro de Cidade Xardín. Xogabamos na rúa Martínez Salazar, onde estaba o hospital Modelo, e podíamos xogar ao fútbol… Lembro que estiven moito tempo na casa, sen saír. Era unha casa moi bonita en Ciudad Jardín, comprárona os meus avós e eu vivín alí moi feliz durante a miña infancia, pero o meu pai morreu cando eu tiña oito anos”, dixo. “Iso cambiou moito a miña vida de neno. Cambia moito pasar dunha familia moi feliz, unha vida moi envexable, a unha traxedia como a que supón que o teu pai desaparece da noite para a mañá nun accidente”, explicou.
Malia o golpe que lle provocou a súa infancia a perda do seu pai, na charla, Rivera fixo un percorrido polos lugares coñecidos da súa infancia. A casa de Ciudad Jardín, a de Uxes onde se reunían os maiores da familia, as visitas da familia madrileña (a súa nai, Socorro, é de alí) e os veráns en Mera…
“O primeiro que facía no verán cando volvín foi ir á praia de Riazor a cheirar o mar”
Estudante en Dominicos, onde aprendeu a xogar ao hóckey, con 13 anos marchou a Madrid, onde máis tarde completaría os seus estudos universitarios. “Fíxoseme difícil adaptarme, os primeiros anos paseinos moi mal e quería volver, tiña moita morriña. O primeiro que facía cando viña era ir á praia de Riazor a cheirar o mar”, recordou, antes de recoñecer a gran cantidade de amigos que fixo no seu periplo en Madrid. “Era o Madrid dos oitenta, era moi divertido, aínda que tamén era perigoso…”, apuntou.
Chegada a Hijos de Rivera
O desembarco de Rivera no negocio familiar, a cervexería, viuse precipitado por outro tráxico suceso. Licenciado en Administración e Dirección de Empresas por Icade, cando era universitario tivo que afrontar a morte nun accidente de moto do seu irmán maior Moncho, o seu “segundo pai”. “Perder ao meu irmán… foi un golpe moi duro. Na universidade axudáronme moito e conseguín rematar non sei como. A verdade é que, ás veces, miro atrás e non sei como cheguei a onde estou”, reflexionou. “O que entraba na empresa era o maior de cada rama familiar. Cando estás adestrando para o teu futuro pero pensas que non te vas a unir ao grupo, pois acabas uníndote…”.
Os primeiros pasos desta empresa familiar, que non é outra que a Corporación Hijos de Rivera, déronse no eido comercial e de mercadotecnia, onde comezou a apostar polas famosas campañas publicitarias que acabaron por estender a sona de Estrella Galicia. “Fomos un grupo de xente que empezamos a facer salvaxes… A verdade é que en lugar de profesionalizar a empresa, familiarizamos”, explicou irónicamente. “Ao principio só nos coñecían na Coruña pero comezamos a gañar esa batalla, que somos unha empresa galega. Fomos a Vigo e pediron un turco, porque xa que era de Coruña, pero eu pensei, bueno, polo menos pídeno…”. “Entón comezamos coa ampliación. Tiven moitos amigos en Madrid e comecei a instalar billas. Foi moi complicado. Ao principio a xente dicía que era unha cervexa agria, despois non se quedaron co nome, confundíannos con Seguros La Estrella…”, explicou.
A historia dos patrocinios
Aínda que Rivera asegura que non sente especial predilección pola figura de Steve Jobs, sempre lembra unhas palabras do cofundador de Apple. “As decisións tómanse conectando puntos e mirando sempre atrás… E é certo. Cando comezamos a patrocinar a Fórmula 1 non tiña moito sentido, pero hoxe si. Nese momento, cando comezamos, era indignante entrar alí, pero guiábamos o noso instinto”, comentou.
“Son moi fan do que facemos… Estou convencido de que o que facemos, realmente o facemos. As marcas non poden ser ocas e, hoxe, todo o que dicimos que imos facer demostrámolo: somos auténticos e vestimonos de autenticidade. Sempre nos gustou patrocinar talentos e crecer con eles. Mira agora, temos unha oportunidade con Marc (referíndose a Márquez). “Se ten mal o brazo, non o conseguirá… isto é o que nos coloca na posición de patrocinar”, dixo, para lembrar tamén, sobre os seus patrocinadores, a relación da familia de Carlos Sainz Jr. Estrella Galicia .
“O avó de Carlos, Antonio, construíu a nosa fábrica”, dixo, explicando que o apoio da cervexa ao piloto de Fórmula 1 estaba selado na cervexaría Cuatro Camiños. “Sempre seguiremos con Carlos como poidamos, seguimos ligados á nosa historia”, resolveu.
Deportivo
En canto ao apoio da compañía, Rivera mencionou o Deportivo da Coruña así como o seu compromiso, a título persoal, co Racing de Ferrol a través da sociedade de investimento Élite, na que tamén participa Tino Fernández. «Ás veces hai voces que falan coma se eu fixera algo contra o Deportivo. Sempre o apoiamos, antes de Lendoiro, con Lendoiro e despois, fomos a ampliacións de capital e sempre seguiremos apoiándoo plenamente, por iso me doe, como persoa, que se diga que traizoei ao Deportivo. . Son un afeccionado ao deporte pero tamén disfruto moito deste momento co Racing, que non é un proxecto contra ninguén”, dixo.